Zapraszamy do wysłuchania podcastu Depresja dziecięca jest to rozmowa pomiędzy Danutą Wieczorkiewicz psychologiem, prezesem Fundacji Zobacz…JESTEM z Przemysławem Hoodkievizem autorem kanału Portret autentyczny. Bardzo zapraszam do wysłuchana dobrej rozmowy o depresji, rodzinie i czynnikach chroniących.
Czym jest depresja?
Depresja to zaburzenie psychiczne z grupy zaburzeń afektywnych, czyli zaburzeń nastroju. Niezwykle istotne jest, by pamiętać, że depresja jest chorobą, nie jest to potocznie rozumiany “dół”, chandra czy chwilowy kiepski nastrój. Depresja to też nie to samo co smutek – ten odczuwa każdy z nas, ale jest to stan przejściowy, spowodowany zwykle jakimś konkretnym wydarzeniem lub sytuacją. Bardzo ważne jest, by pamiętać, że osoba chora na depresję nie jest w stanie kontrolować swojego nastroju ani innych towarzyszących chorobie objawów. Nie może “wziąć się w garść”, nie może “przestać się nad sobą użalać” – tak jak osoba chora na zapalenie płuc nie może siłą woli przestać kasłać, przestać odczuwać ból w klatce piersiowej czy wyzdrowieć całkowicie.
Jakie są podstawowe objawy depresji
- Obniżenie nastroju: smutek, przygnębienie, zobojętnienie depresyjne
- Anhedonia: to utrata zdolności do odczuwania przyjemności i cieszenia się rzeczami, które kiedyś sprawiały radość. Ten objaw częściej występuje u starszych nastolatków (typowa skarga to utrata przyjemności i zainteresowań).
- Obniżenie napędu psychoruchowego: spowolnienie myślenia, tempa wypowiedzi, poczucie obniżonej sprawności intelektualnej, spowolnienie ruchowe (krańcowo stupor), utrata energii, stałe uczucie zmęczenia, osłabienia
- Zaburzenia rytmu dobowego i objawy somatyczne: wczesne budzenie się (min. 2h wcześniej niż normalnie), sen płytki, przerywany albo znaczna senność w ciągu dnia. „Rano gorzej, wieczorem lepiej”. Bóle głowy, ubytek lub przyrost masy ciała.
Leczenie depresji powinno kompleksowo i interdyscyplinarnie obejmować całość funkcjonowania dziecka czy nastolatka. Holistyczne leczenie zawiera w sobie:
- wsparcie dziecka/nastolatka w kontaktach społecznych, w trudnościach szkolnych, pomoc w funkcjonowaniu w rodzinie;
- leczenie farmakologiczne, czyli przyjmowanie leków przepisanych przez lekarza psychiatrę;
- psychoterapię.